«إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا » [۱۱]
«نماز، وظيفه ثابت و معيّن براي مؤمنان است.»
"كتابت" كنايه است از واجب بودن و واجب كردن، پس طبق اين آيه، نماز بر مؤمنان نوشته و واجبي است داراي وقت. [۱۲]
۲) بر پاداري نماز از صفات مؤمنان حقيقي است: [۱۳] [۱۴] [۱۵]
«الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ مِمَّا رَزَقثْنَاهُمْ يُنفِقُونَ » [۱۶]
«آنها كه نماز را برپا ميدارند و از آنچه به آنها روزي داده‌ايم، انفاق مي‌كنند.»
۳) محافظت از نماز، نخستين نشانه عملي تقوا و معاد باوري است:
«...وَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ يُحَافِظُونَ » [۱۷]
«...آنها كه به آخرت ايمان دارند و به آن(قرآن) ايمان مي‌آورند و بر نمازهاي خويش، مراقبت مي‌كنند.»
«إِنَّ الصَّلاَةَ کَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَّوْقُوتًا » [۱۱]
«نماز، وظیفه ثابت و معیّن برای مؤمنان است.»
"کتابت" کنایه است از واجب بودن و واجب کردن، پس طبق این آیه، نماز بر مؤمنان نوشته و واجبی است دارای وقت. [۱۲]
۲) بر پاداری نماز از صفات مؤمنان حقیقی است: [۱۳] [۱۴] [۱۵]
«الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ مِمَّا رَزَقثْنَاهُمْ یُنفِقُونَ » [۱۶]
«آنها که نماز را برپا میدارند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند.»
۳) محافظت از نماز، نخستین نشانه عملی تقوا و معاد باوری است:
«...وَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَ هُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ یُحَافِظُونَ » [۱۷]
«...آنها که به آخرت ایمان دارند و به آن(قرآن) ایمان می‌آورند و بر نمازهای خویش، مراقبت می‌کنند.»
تا آنجایی که به پای بندی نماز در میدانِ جنگ تأکید شده است. [۱۸]
۴) نماز، نخستین نشانه حکومت صالحان در روی زمین است:
«الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ...» [۱۹]
«کسانی که هرگاه در زمین به آنها قدرت بخشیم، نماز را برپامیدارند... »
۵)نماز باز دارنده از زشتیها و بدیها:
«...وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَ الْمُنکَرِ...» [۲۰]
«...ونماز را بر پادار، که نماز (انسان )را از زشتیها و گناه باز میدارد...»
سیاق آیات شاهد بر این است که منظور از این باز داری، بازداریِ طبیعت نماز از فحشاء و منکر است.
البته بازداری آن به نحو اقتضاء است نه علیت تامه، که هر کس نماز خواند، دیگر نتواند گناه کند یعنی نمازی که با رعایت آداب و شرائط مطلوبِ شرع، انجام یافته قدرت باز دارندگی از گناه را دارد، به شرطی که خود شخص اراده بر انجام گناه نداشته باشد. [۲۱] [۲۲]
پانویس
11 ↑ نساء(۴)،آیه ۱۰۳.
۱۲. ↑ المیزان فی تفسیر القران،ج۵،ص۶۳.
۱۳. ↑ توبه(۹)،آیه ۷۱.
۱۴. ↑ ابراهیم(۱۴)،آیه۳۱.
۱۵. ↑ لقمان(۳۱)،آیه ۳.
۱۶. ↑ انفال(۸)،آیه ۳.
۱۷. ↑ انعام(۶)،آیه ۹۲.
۱۸. ↑ نساء(۴)،آیه ۱۰۲.
۱۹. ↑ حج(۲۲)،آیه ۴۱
۲۰. ↑ عنکبوت(۲۹)،آیه ۴۵.
۲۱. ↑ المیزان فی تفسیر القران،ج۱۶،ص۱۳۳.
۲۲. ↑ ترجمه المیزان ،ج۱۶،ص۱۹۸